dręczyć — ndk VIb, dręczyćczę, dręczyćczysz, dręcz, dręczyćczył, dręczyćczony «zadawać komu cierpienie fizyczne lub moralne; znęcać się, pastwić się; gnębić, dokuczać, męczyć» Dręczyć kogoś podejrzeniami, scenami zazdrości. Dręczy kogoś sumienie,… … Słownik języka polskiego
dręczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, dręczyćczę, dręczyćczy, dręczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać komuś ból, przykrość fizyczną lub psychiczną, zwykle przez dłuższy okres; męczyć, pastwić się, znęcać się, gnębić, dokuczać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gryźć się — I – ugryźć się {{/stl 13}}{{stl 7}} gryźć samego siebie, jakąś część swego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gryzł się w palce z bólu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}gryźć się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnębić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} trwać w złym samopoczuciu, rozpamiętując coś przykrego: dręczyć się, martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnębić się z powodu choroby syna. Gnębiła się przed egzaminem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nękać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nieustannie gnębić się, dręczyć się myślami o czymś przykrym; zamartwiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nękać się myślą o utracie pracy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pastwić się — ndk VIa, pastwić sięwię się, pastwić sięwisz się, pastw się, pastwić sięwił się «postępować z kimś okrutnie (szczególnie z osobą bezbronną); znęcać się nad kimś, nad czymś, dręczyć kogoś, coś» Dzikie zwierzę pastwi się nad ofiarą. Zwycięzcy… … Słownik języka polskiego
znęcać się — dk I, znęcać sięam się, znęcać sięasz się, znęcać sięają się, znęcać sięaj się, znęcać sięał się «zadawać komuś cierpienia (fizyczne lub moralne), pastwić się nad kimś (słabszym, bezbronnym); dręczyć kogoś» Znęcać się nad dzieckiem. Znęcać się… … Słownik języka polskiego
pastwić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, pastwić sięwię się, pastwić sięwi się (nad kimś, nad czymś) {{/stl 8}}{{stl 7}} świadomie zadawać komuś ból fizyczny lub psychiczny, postępować z kimś, z czymś bezlitośnie, okrutnie; gnębić, dręczyć, znęcać się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znęcać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, znęcać sięam się, znęcać sięa się, znęcać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} zadawać komuś niepotrzebnie, z niskich pobudek cierpienie fizyczne lub duchowe; pastwić się nad kimś; dręczyć kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nękać — ndk I, nękaćam, nękaćasz, nękaćają, nękaćaj, nękaćał, nękaćany «ustawicznie dręczyć, trapić, niepokoić (czymś) kogoś; dokuczać komuś, nie dawać chwili spokoju» Nękać kogoś zazdrością, pogróżkami. Kraj nękany napadami, najazdami. Nękają kogoś złe… … Słownik języka polskiego